Informacje o spektaklach biorących udział w Festiwalu 14. Koszalińskie Konfrontacje Młodych „m-teatr” 2023
W małym dworku
Reżyseria i opracowanie muzyczne – Jan Marek Kamiński
Teatr im. A. Fredry w Gnieźnie
spektakl konkursowy
27/09 (środa) godz. 19:00 Duża Scena- Gala Otwarcia Festiwalu
Autor – Stanisława Ignacego Witkiewicza
Scenografia i multimedia – Ewelina Węgiel
Kostiumy – Tomasz Armada
Dźwięk – Maciej Szymborski
Foto.– Dawid Stube
Inspicjent – Jolanta Skawina
OBSADA:
Ojciec Dyapanazy Nibek – Roland Nowak
Jego córki:
Zosia – Katarzyna Lis
Amelka – Kamila Banasiak
Kuzyn Jęzory Pasiukowski – Dominik Rubaj (gościnnie)
Jego i Nibków kuzynka Aneta Wasiewiczówna – Natalia Szczypka (gościnnie)
Widmo Matki Anastazji Nibek – Joanna Żurawska
Dwóch oficjalistów:
Ignacy Kozdroń – Wojciech Siedlecki
Józef Maszejko – Maciej Hązła
Kucharka Urszula Stechło – Katarzyna Kalinowska
Chłopiec kuchenny Marceli Stęporek – Michał Karczewski
Na gnieźnieńską scenę po wielu latach przerwy wraca Stanisław Ignacy Witkiewicz – artysta totalny – malarz, rysownik, fotografik, dramaturg i powieściopisarz, filozof i krytyk sztuki. A do tego ekscentryk, skandalista. Całe życie poszukiwał artystycznego absolutu, który nazywał „czystą formą” i szukał go zarówno w literaturze, jak i w malarstwie . Był jednym z najważniejszych i najbardziej barwnych kreatorów życia artystycznego i towarzyskiego przedwojennej Polski.
„W małym dworku” należy do kanonu literatury polskiej tej epoki i stanowi fascynujące wprowadzenie widza i czytelnika w arkana jego dramaturgii. Nie ma bowiem formy – moralnej, obyczajowej, literackiej – której artysta nie chciałby w swej twórczości wstrząsnąć i zniszczyć . Zmienia wszystko w groteskę, do wszystkiego wprowadza, albo ze wszystkiego wydobywa – elementy niezborne, przypadkowe, nieskładne, rażące odmiennością . Nawet jego humor jest humorem amatora tego co dziwne, brzydkie, niekonwencjonalne. Dramaturgia Witkiewicza otwiera przed widzem nowy świat.
Jak odczytuje dziś tego autora najmłodsze pokolenia twórców teatru? Być może na to pytanie odpowie gnieźnieńska premiera, która powstaje przy współpracy z warszawską Akademią Teatralną.
Spektakl bierze udział w IX Konkursie na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Polskiej „Klasyka Żywa”
Macocha
Reżyseria -Błażej Biegasiewicz
Teatr Polski w Poznaniu
spektakl konkursowy
28/09 (czwartek) godz. 19:00, Duża Scena
Dramaturgia- Beniamin M. Bukowski
Scenografia i kostiumy Alicja Kolińska
Muzyka Łukasz Rogacki
Choreografia Anna Obszańska
Reżyseria światła Tomasz Schaefer
Inspicjent Karol Gromek
Autor identyfikacji wizualnej – Marcin Markowski
Foto – Beata Wencławek
OBSADA:
Ewa Szumska
Kornelia Trawkowska
Dominika Markuszewska (gościnnie)
Konrad Cichoń
Kto trafia na dno otchłani? Poza grzesznikami i przestępcami na pewno czyhają tam wszystkie macochy. Zgodnie z wymową najsłynniejszych baśni, dramatów i powieści dawnych czasów, są one, co do jednej: egoistyczne, zazdrosne, nikczemne i okrutne. Realizatorzy podejmują w spektaklu próbę zdekonstruowania negatywnego wizerunku macochy, tak niespotykanie jednomyślnego i spójnego na przestrzeni stuleci.
Aktorki, wcielając się w archetypowe postacie z bajek i baśni, przytaczają stare historie, próbują zrozumieć, potępić, a być może okazać współczucie ich bohaterkom. Jednocześnie na kanwie prawdziwych świadectw mierzą się ze współcześnie istotnymi problemami i zagadnieniami tej roli.
Chcemy ukazać genezę stereotypu, który w kulturze jest wciąż silnie zakorzeniony – piszą realizatorzy o spektaklu. – Piętnuje postać macochy, jest źródłem fałszywego, szkodliwego wyobrażenia. Jednocześnie staje się on przyczynkiem do zbadania trudnej relacji pomiędzy macochami i pasierbami, często równie mrocznej co same baśni.
Spektakl powstał we współpracy z Festiwalem Nowe Epifanie, jako efekt Laboratorium Nowych Epifanii.
Spektakl współfinansowany przez Akademię Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie w ramach programu Fundusz na Start.
Smoleńsk Late Night Show
Reżyseria – Jakub Zalasa
Teatr Nowy im. K. Dejmka w Łodzi
spektakl konkursowy
29/09 (piątek) godz. 19:00, Duża Scena
Dramaturgia – Piotr Pacześniak
Scenariusz – Piotr Pacześniak | Jakub Zalasa | Bartek Cwaliński
Scenografia | kostiumy – Mirek Kaczmarek
Video – Adrian Cognac
Muzyka – Jakub Zalasa | Piotr Pacześniak
Choreografia – Anna Obszańska
Reżyseria światła – Bartosz Fatek
Inspicjentka – Hanna Molenda
Kurator projektu „Nowy i Młodzi” – Remigiusz Brzyk
Identyfikacja graficzna – Ola Jasionowska
OBSADA:
Karolina Bednarek (Alicja / debiut)
Bartosz Cwaliński (Conan Barbarzyńca / debiut)
Łukasz Gosławski (Mariusz)
Paweł Kos (Przemek)
Damian Sosnowski (Człowiek Orzeł)
Charyzmatyczny konferansjer, komik i prowokator Conan Barbarzyńca nie bierze jeńców. Wraz z „ekspertami codzienności” w cotygodniowym late night show bezpardonowo obnaża prawdę na temat najbardziej palących problemów społecznych. Stawia pytania, które każde chciałby zadać, opakowując je w czarny humor i niespodziewane wzruszenia. W najnowszym odcinku: katastrofa rządowego samolotu Tu-154 pod Smoleńskiem i wyjątkowi goście. Czy humor leczy rany? A może je zadaje? Jak wyglądałaby Polska bez Smoleńska? I co sprawia, że samolot w ogóle się wznosi?
Czerpiąc z formuły late night talk show spektakl, realizowany w ramach projektu „Nowy i Młodzi”, porusza temat zbiorowej traumy, nieprzeżytej żałoby i roli mediów w podsycaniu sporów. Poprzez powołanie do życia fikcyjnej figury kontrowersyjnego showmana bada potencjał oczyszczający, który tkwi w radykalnym humorze. Czerpie z doświadczeń tych, którzy doskonale pamiętają 10 kwietnia 2010 roku i tych, którzy urodzili się za późno, żeby pamiętać, ale przyszło im żyć w klimacie społecznym wytworzonym po katastrofie.
Czy tragedia smoleńska wywołała podziały, czy jedynie ujawniła skrywane resentymenty? Czy możliwe jest wykonanie kroku wstecz i wskazanie momentu, w którym rozpadła się wspólnota? A może nigdy jej nie było? Jak miesza się prywatne z publicznym? Co jest prywatnym Smoleńskiem każdego z nas?
To wszystko i jeszcze więcej w najnowszym Smoleńsk Late Night Show!
W trakcie spektaklu użyte będą światła stroboskopowe, które mogą wywołać atak epilepsji fotogennej.
W trakcie spektaklu na scenie są palone papierosy.
Koniec świata
Reżyseria – Bartosz Bandura
Teatr im. J. Osterwy w Gorzowie Wlk.
spektakl konkursowy
29/09 (piątek) godz. 21:30, Mała Scena
Reżyseria, koncept, ruch, opracowanie muzyczne: Bartosz Bandura.
OBSADA:
Marta Karmowska, Bartosz Bandura.
Głos/narrator: Jan Peszek.
Co chwilę kończy się świat. Czyjś świat. Koniec bliskości, miłości, czułości, wzajemności. Początek rozstania, odejścia, utraty. Czyż nazbyt często nie tracimy wiele w swoim życiu? W końcu je same? Wrócić nie sposób, nie jest to możliwe inaczej jak wspomnieniem, a każdy powrót to zaczynanie na nowo.
Spektakl inspirowany poezją Jerzego Hajdugi. O miłości, bliskości – jej ulotności, utracie. Wyjątkowy wymiar przedstawienia zapewnia plastyczna,
przepełniona ruchem i tańcem forma.
Zapowiada się ładny dzień
Reżyseria – Magda Skiba
Teatr im. H. Modrzejewskiej w Legnicy
spektakl konkursowy
30/09 (sobota) godz. 19:00, Scena na zapleczu
Tekst – Anna Podczaszy
Reżyseria i scenografia – Magda Skiba
Muzyka – Amadeusz Naczyński i Marek Litwin
Projekcje wideo – Karol Budrewicz
Inspicjent/sufler – Jolanta Naczyńska
Foto.- Karol Budrewicz
Scena Inicjatyw Aktorskich
OBSADA:
Joanna Gonschorek
Trzecie spotkanie dwóch niezwykłych osobowości artystycznych: aktorki Joanny Gonschorek i poetki Anny Podczaszy – po monodramie Joanny (2002) i spektaklu Spójrz na nią – pieśniodramat u Modrzejewskiej (2019). Tym razem w tekście napisanym specjalnie dla Joanny Gonschorek Anna Podczaszy zmaga się z tematem, który był, jest lub będzie bliski każdemu z nas: opowiada o śmiertelnej chorobie i żegnaniu się z życiem. Łącząc powagę z dyskretnym humorem, a perspektywę codzienności z metafizyką artystki pod kierunkiem reżyserki Magdy Skiby ukazują nasz stosunek do śmierci, odchodzenia, ostatecznego pożegnania z najbliższymi – dziś traktowanych jako temat tabu, spychanych w sferę milczenia, a przecież będących nieuchronnym i naturalnym etapem egzystencji, nieodłącznym od ludzkiego świata.
Spektakl, w którym poetycki język i powaga poruszanej materii składają się w atrakcyjną scenicznie całość z intrygującą muzyką i pobudzającymi wyobraźnię projekcjami.
Lekcja
Reżyseria – Michał Szafarski
Teatr Przypadków Feralnych w Krakowie
spektakl konkursowy
30/09 (sobota) godz. 21:00, Mała Scena
Autor – Eugène Ionesco
Dramaturgia – Natalia Mazurkiewicz
Scenografia – Sabina Kopińska
Choreografia – Alicja Kurowska/Michał Orzyłowski
Zdjęcia – Małgorzata Fatalska
OBSADA
Profesor – Michał Orzyłowski
Uczennica – Maria Pilch / Alicja Kurowska
Służąca – Zuzanna Gac / Alicja Kurowska
BO NAUKA TO POTĘGI KLUCZ?
Nigdy nie jest za późno na naukę. Trzeba jednak uważać, bo nadmierne zagłębianie się w niektóre z tematów może prowadzić do nieoczekiwanych i niebezpiecznych rezultatów… Tak samo niespodziewanie toczy się akcja „Lekcji” – spektaklu Teatru Przypadków Feralnych.
On – zwykły profesor. Ona – zwykła uczennica. Spotykają się w czasie indywidualnej lekcji. Co może pójść nie tak?
„Lekcja” absurdalną sekwencją wydarzeń i zabawnymi dialogami opowiada o niebezpieczeństwie, do którego potrafią doprowadzić skrajności – w tym radykalizm myśli i idei. Przestawienie jest utrzymane w komediowej formule charakterystycznej dla twórczości Eugène’a Ionesco – wybitnego przedstawiciela europejskiego teatru absurdu.
W spektaklu wykorzystano utwory następujących twórców: Eugène Ionesco, Jan Błoński, Johnny Marr, Steven Patrick Morrisey, Edward C. Cobb, Kei Haneoka, David Byrne, Christopher Frantz, Selena Marię Gomez, Patrick Ian Eric Kirk, Julia Michaels, Justin Drew Tranter, Tina Weymouth.
Licencja na wystawienie utworu została wydana przez Stowarzyszenie Autorów ZAIKS.
Gra
Reżyseria – Norbert Rakowski
Garnizon Sztuki w Warszawie
spektakl finałowy
01/10 (niedziela) godz. 16:00, 19:00 Duża Scena
Scenariusz: Theo van Gogh
Adaptacja: Theodor Holman
Tłumaczenie: Marek Szalsza
Scenografia: Maria Jankowska
Muzyka: Piotr Aleksandrowicz
Koncepcja wizualna kostiumów: Krystian Szymczak
Sztuka GRA (tytuł oryginału INTERVIEW, autorstwa Theodora Holmana) to adaptacja scenariusza filmowego holenderskiego reżysera Theo van Gogha.
Przetłumaczył na język niemiecki Stephan C. Lack. Tłumaczenie na język polski: Marek Szalsza.
OBSADA
Julia Wieniawa
Adam Woronowicz
„GRA” to pojedynek dwóch niezwykłych osobowości. To emocjonująca, przebiegła gra, pełna napieć i zagadek walka bez reguł, w której nic nie jest oczywiste. W rolach głównych zaskakujący aktorski duet, który na długo zapadnie w pamięci: Julia Wieniawa i Adam Woronowicz. Doświadczony dziennikarz polityczny i gwiazda reportażu (Adam Woronowicz), zostaje wyznaczony do przeprowadzenia kolejnego wywiadu. Tym razem, zamiast prezydenta czy kongresmana, zmuszony jest rozmawiać́ z młodziutką gwiazdą seriali i filmów młodego pokolenia, celebrytką i artystką (Julia Wieniawa). Nieoczywista, pełna zaskakujących zwrotów akcji fabuła, zmuszają̨ nas do rewizji oceny sytuacji i postaw bohaterów, których tylko pozornie nic nie łączy. GRA to niezwykle atrakcyjny i wyjątkowy tekst, który burzy klisze naszego stereotypowego myślenia: celebrytka – bezmyślna, dziennikarz – autorytet. Różnice społeczne i obyczajowe zacierają się, bo w GRZE nic nie jest czarne ani białe, nie ma przegranych ani zwycięzców. Jest za to dialog, który zmusi do refleksji każdego widza. Czy jest wyjście z pułapki stereotypów? Kto tak naprawdę jest słaby, kto silny? Kto z kim tu prowadzi grę? Czy za wieloma maskami kryje się jeszcze prawdziwa twarz?
