Reżyseria: Barbara Wiśniewska
Premiera: 2015-10-24
Autor: Dorota Wójtowicz
Obsada: Żanetta Gruszczyńska-Ogonowska, Beata Niedziela, Filip Kosior (gościnnie),Robert Wasiewicz (gościnnie)
Inspicjent: Hanna Student
Scenografia: Karolina Fandrejewska
Reżyseria świateł: Paulina Góral
Foto: Izabela Rogowska
Muzyka:
Kostiumy: Karolina Fandrejewska
Choreografia:
Przekład:
Bezwietrzne lato
Układ (nie)doskonały
Spektakl „Bezwietrzne lato” jest pracą wynikłą z fascynacji morzem – jego zmienną naturą, która łączy w sobie zarówno piękno i łagodność, jak i absolutną bezwzględność. Tekst inspirowany twórczością Doris Lessing i „Szerokim morzem Sargassowym” Jean Rhys, jest jedynie punktem odniesienia dla improwizacji aktorskich
i poszukiwań związków między różnymi tekstami kultury, a uniwersalnymi problemami skomplikowanych relacji międzyludzkich. Czy nasze uczucia mogą być błędem
i okrucieństwem natury, nigdy nie możliwymi do spełnienia miłościami, w otaczających nas konwenansach kulturowych?
„Bezwietrzne lato” to historia kobiet na zawsze połączonych ze sobą siostrzańską miłością, które czują nierozerwalną więź z otaczającym je morzem. Los na zawsze związał je ze sobą i z miejscem, w którym rządzą żywioły. To przestrzeń odcięta od świata, gdzie ludzie nie znają grzechu i gdzie nie można uciec od szumu fal i słonego powietrza. Ta nienazywalna relacja bliskości, która łączy dwie kobiety, tak niezrozumiała dla innych, odcina je od życia rodzinnego i skazuje na wieczny niedosyt w związkach romantycznych. Usilne próby znalezienia raz zaznanej harmonii w małżeństwach zawsze kończyły się rozpadem i jeszcze większym poczuciem bezsilności i niespełnienia. Kobiety ciągle szukają tej wyjątkowej bliskości poza sobą, a uczucie melancholii za raz zaznaną pełnią nieuchronnie prowadzi je do poszukiwania swoich cząstek we własnych synach. Ten destrukcyjny czworokąt odcina ich od świata i zamyka w kręgu bezwarunkowej zależności. Wynikły między nimi romans staje się tajemnicą, która bezpowrotnie łączy matki z synami i stawia ich na drodze bez wyjścia. – Dorota Wójtowicz ( Dramaturg)
czas trwania 1h 10 min bez przerwy